Migotek
Paszczak
Bobek
Alicja
Buka
Buka (oryg. szw. Marran) – fantastyczne stworzenie, postać cyklu powieści o Dolinie Muminków napisanych przez Tove Jansson. Istota żywa podobna do pagórka, o masywnej postawie, zbielałych oczach oraz wyszczerzonych zębach. Buka łazi po świecie, niejednokrotnie zwiedzając Krainę Muminków. Przyciąga Bukę blask i ciepło domu. Pojawiając się w danej lokalizacji, sprowadza ziąb i ziębi glebę, na której dłuższą chwilkę wystaje. W położeniu, w którym bawi więcej, niż godzinę, nic już nie wyrośnie. Buka ożywia ogólny lęk, ale nikt nie wie, czy tak naprawdę jest niepokojąca, czy wyłącznie samotna i nieszczęśliwa.W opowieści Tatuś Muminka i morze Buka, wyglądając świeconej wieczorem lampy, wybywa w pogoni za rodziną Muminków na opuszczoną wysepkę, żeglując na zamrożonej przez siebie krze. Pełen zrozumienia Muminek na co dzień wynosi lampę na naftę na brzeg morza i na końcu to zachowanie się ulepsza Bukę, która zaprzestaje roznosić ze sobą zimno. Fraza Marran pochodzi od szwedzkiego morra, co oznacza mruczeć, albo szemrać, podobnie stworzono imię tej postaci w tłumaczeniu brytyjskim (The Groke, od to growl – buczeć, warczeć, mruczeć).
Czarownica
Inspektor
Hatifnatowie
Mimbla
Topik i Topcia
Tutiki
Wynalazca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz